Η Χειροπρακτική

Πολλά επώδυνα σύνδρομα και δυσλειτουργίες του σώματός μας, οφείλονται σε μηχανικά προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, με επιπτώσεις πάνω στο νευρικό μας σύστημα.
Η Χειροπρακτική είναι επιστήμη με ειδίκευση στην αντιμετώπιση και στην πρόληψη τέτοιων λειτουργικών προβλημάτων, η οποία βασίζεται σε ειδικούς διορθωτικούς χειρισμούς (ανατάξεις), που γίνονται πάνω στη σπονδυλική στήλη και γενικότερα σε ολόκληρο το μυοσκελετικό σύστημα.
Οι χειρισμοί αυτοί επαναφέρουν τη σπονδυλική στήλη στην κανονική της θέση, ελευθερώνουν το νευρικό σύστημα, βοηθάνε τον οργανισμό να επανέλθει και να αυτο-ιανθεί και εξαλείφουν τις αιτίες του πόνου.

Η Ιστορία της Χειροπρακτικής

Η Χειροπρακτικη αντλεί τις μεθόδους της από την εποχή του Ιπποκράτη, πατέρα της Ιατρικής, και εφαρμοζόταν από τους αρχαίους Έλληνες στα Ασκληπιεία. Παρόμοιες μεθόδους με χειρισμούς, που διαδίδονταν εμπειρικά από γενιά σε γενιά, συναντάμε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και τον μεσαίωνα. Η συγκέντρωση και επιστημονική επεξεργασία τους αρχίζει στην Αμερική το 1895. Ιδρυτής της σύγχρονης Χειροπρακτικής θεωρείται ο Καναδός θεραπευτής Ντάνιελ Ντέηβιντ Πάλμερ, ο οποίος έζησε και εργάστηκε στην Αϊόβα των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου και ίδρυσε την πρώτη Σχολή Χειροπρακτικής. Αυτή λειτουργεί σήμερα ως πανεπιστήμιο, με πάνω από 2000 φοιτητές και θεωρείται ως το μεγαλύτερο Ακαδημαϊκό Κέντρο Χειροπρακτικής στον κόσμο.
Σήμερα υπάρχουν γύρω στις 30 αναγνωρισμένες Σχολές Χειροπρακτικής στις Η.Π.Α., Καναδά, Αυστραλία, Αγγλία, Γαλλία, Δανία, Ιαπωνία και αλλού, όλες πανεπιστημιακού επιπέδου, τετραετούς ή πενταετούς πλήρους προπτυχιακής φοίτησης, με πολλές δυνατότητες και για μεταπτυχιακές σπουδές.

Η Θεωρία της Χειροπρακτικής

Η Χειροπρακτική, ως επιστημονική μέθοδος στηρίζεται στις παρακάτω αρχές:
Το νευρικό μας σύστημα είναι ο γενικός συντονιστής διάφορων συστατικών στοιχείων του σώματός μας (κύτταρα, ιστοί, όργανα) και η φυσιολογική του λειτουργία είναι βασικός παράγοντας για την καλή μας υγεία.

Όταν υπάρχουν εμπόδια ή διαταραχές στη διέλευση των νευρικών ερεθισμάτων, τότε τα κύτταρα ή τα όργανα του σώματος δεν μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά, με αποτέλεσμα την έναρξη κάποιας δυσλειτουργίας που προδιαθέτει τον οργανισμό στην ασθένεια και τον πόνο.
Προβλήματα της σπονδυλικής στήλης -“subluxations” (υπεξαρθρήματα)- εμποδίζουν ή παρακωλύουν το νευρικό σύστημα. Το υπεξάρθρημα είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από διαταραχή της θέσης (διάταξης) και της λειτουργικής συμπεριφοράς κάποιων σπονδύλων, με αποτέλεσμα να παγιδεύονται τα σπονδυλικά νεύρα, να έχουμε μυϊκό σπασμό και παρακώλυση της τοπικής μικροκυκλοφορίας.
Η διόρθωση των σπονδυλικών υπεξαρθρημάτων γίνεται με ανώδυνους χειρισμούς, που λέγονται ανατάξεις σπονδύλων. Οι επιστήμονες χειροπράκτες είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι στο να επεμβαίνουν στο σώμα με αυτό τον τρόπο. Με τις ανατάξεις επιτυγχάνεται η εξάλειψη της μηχανικής δυσλειτουργίας, η απελευθέρωση του νευρικού συστήματος και η επαναφορά της ομαλής λειτουργικότητας της σπονδυλικής στήλης και των σχετικών της οργάνων.

Παθήσεις που βοηθάει η Χειροπρακτική

Αξιόπιστες επιστημονικές έρευνες, κυρίως των τελευταίων 20 χρόνων, έχουν τεκμηριώσει την αποτελεσματικότητα των διορθωτικών εφαρμογών της Χειροπρακτικής κυρίως στην αντιμετώπιση των ακόλουθων καταστάσεων:
Οξεία και χρόνια Οσφυαλγία, μηχανικής αιτιολογίας
Οξεία Ισχιαλγία, μηχανικής αιτιολογίας
Αυχενικό Σύνδρομο
Κεφαλαλγία τάσεως
Επώδυνα σύνδρομα που πηγάζουν από την δυσλειτουργία των σπονδυλικών αρθρώσεων, με ή χωρίς μυϊκό σπασμό
Ραχιαλγία
Ραιβόκρανο
Μεσοπλεύριος Νευραλγία
Σύνδρομο Επώδυνου Ώμου
Λειτουργικές παθήσεις άκρου ποδός
Ίλιγγος θέσεως
Ενώ άλλες εμφανίζουν μία σχετική αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις όπως:
Ημικρανία
Νωτιαία Στένωση
Δυσμηνόρροια
Νεογνικός Κολικός
Παιδικό άσθμα
Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα
Ευερέθιστο Έντερο

Η Χειροπρακτική Εκτίμηση και Ανάλυση

Προκειμένου ο Χειροπράκτης να έχει αποτέλεσμα στην αγωγή που θα εφαρμόσει, πρέπει πρώτα να αξιολογήσει τη μηχανική συμπεριφορά του σκελετού. Πρέπει να εντοπίσει το πρόβλημα και τη φύση του. Λαμβάνοντας πληροφορίες από το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και τον απεικονιστικό έλεγχο (εφόσον κριθεί απαραίτητο να γίνει), Θα εκτιμήσει αν υπάρχουν κάποιες λειτουργικές – μηχανικές διαταραχές που θα μπορούσαν να σχετίζονται με το πρόβλημα και στη συνέχεια θα τις διορθώσει. Διαφορετικά, παραπέμπει σε άλλες ειδικότητες.

Η λεπτομερής ψηλάφηση της σπονδυλικής στήλης και η ανάλυση της κίνησης των αρθρώσεων, όχι μόνο της περιοχής που πονάει, αλλά ολόκληρου του σώματος, γίνεται για την εντόπιση των προβλημάτων και την παρακολούθηση της εξέλιξης τους.

Η Χειροπρακτική Αγωγή

Υπάρχει μεγάλη γκάμα ειδικών χειρισμών (ανατάξεων) που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Χειροπράκτης, ανώδυνα και με ασφάλεια, αναλόγως την ηλικία, τη φυσική κατάσταση του ασθενούς και το είδος του προβλήματος. Όλες στοχεύουν στη διόρθωση των μηχανικών προβλημάτων και την αποκατάσταση της σωστής λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης και γενικά του μυοσκελετικού συστήματος. Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται να προβούν και σε κάποιες μαλάξεις των μαλακών μορίων ή και σε άλλες χαλαρωτικές τεχνικές, προκειμένου να χαλαρώσουν τυχόν μυϊκό σπασμό και να προετοιμάσουν έτσι την περιοχή να δεχτεί την ανάταξη καλύτερα.

Η Διάρκεια της Αγωγής
Ο χρόνος που χρειάζεται κάθε περίπτωση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: από το ίδιο το άτομο, το είδος και τη
διάρκεια του προβλήματος, την ηλικία και τη ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς, τυχόν τραυματισμούς, τη διατροφή, το περιβάλλον του, τον τρόπο ζωής και τις συνήθειές του. Συνήθως, στην αρχή οι συνεδρίες γίνονται με συχνότητα 2 με 3 φορές τη βδομάδα, για 2 έως 3 βδομάδες, ενώ στη συνέχεια μειώνονται σταδιακά σε 1 φορά τη βδομάδα, 1 φορά το δεκαπενθήμερο έως και 1 φορά το μήνα. Η αγωγή μπορεί να συνεχιστεί υπό μορφή αραιής συντήρησης για την αποφυγή υποτροπών, σε συνδυασμό με την κατάλληλη γυμναστική.

Το Κόστος της Χειροπρακτικής Αγωγής
Οι τεχνικο-οικονομικές μελέτες σχετικά με την Χειροπρακτική Αγωγή την κατατάσσουν στις πιο οικονομικά συμφέρουσες αγωγές, μια και συχνά αποδεικνύεται ότι έχει τα πιο σύντομα και ουσιαστικά αποτελέσματα. Η χρέωση συνήθως γίνεται ανά συνεδρία.

Αποτελεσματικότητα
Εμπεριστατωμένες έρευνες έδειξαν ότι οι ασθενείς που υποβάλλονται σε Χειροπρακτική επιστρέφουν στην εργασία τους στο μισό χρόνο απ’ όσο εκείνοι που παρακολουθούνται από την παραδοσιακή ιατρική ή και φυσιοθεραπεία, για παρόμοιες παθήσεις.
Η Χειροπρακτική μειώνει τις πιθανότητες ανάγκης να κάνει εισαγωγή ο ασθενής σε νοσοκομείο, μειώνει τη χρονική περίοδο νοσηλείας του και παρέχει τη δυνατότητα σε περισσότερους ασθενείς να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους, χωρίς να διακόψουν την εργασία τους. Έτσι μειώνονται αισθητά οι δαπάνες για την υγεία (κυρίως λόγω μειωμένης χρήσης νοσοκομειακών κλινών), τα εξωνοσοκομειακά έξοδα, τα ασφάλιστρα για τους ιδιωτικούς ασφαλιζόμενους, οι κοινωνικές παροχές, αλλά το κυριότερο, χάνονται λιγότερες παραγωγικές ώρες από την εργασία λόγω παρατεταμένης νοσοκομειακής περίθαλψης.