Πολεμήστε τον εχθρό των αρθρώσεων σας!

Η αρθριτιδα είναι μια ολόκληρη κατηγορία παθήσεων και ασθενειών. Αφορά και επηρεάζει το μυοσκελετικό σύστημα και συγκεκριμένα τις αρθρώσεις όπου συναντώνται δύο ή και περισσότερα οστά, αλλά πολλές φορές και οι ίδιοι οι ιστοί στο εξωτερικό τμήμα των αρθρώσεων.

Είναι ενδεικτικό ότι η αρθριτιδα περιλαμβάνει περισσότερες από εκατό ρευματικές ασθένειες και παθήσεις, μερικές εκ των οποίων μπορούν να εμφανίσουν πολλαπλά συμπτώματα σε διάφορα όργανα. Παγκοσμίως, το 20% των ενηλίκων πάσχει από κάποια μορφή αρθρίτιδας ενώ ακόμη και 1 στα 250 παιδιά πάσχουν από κάποια μορφή της. Είναι η συχνότερη αιτία ανικανότητας στους ενήλικες

Αρθριτιδα: ΤΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

Τα σημαντικότερα είδη αρθρίτιδας κατατάσσονται ως εξής:

• Οστεοαρθριτιδα: πρόκειται για μια εκφυλιστική νόσο των αρθρώσεων. Προκαλεί δυσφορία στον ασθενή όταν χρησιμοποιεί τις επηρεαζόμενες αρθρώσεις στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του. Μπορεί για παράδειγμα να αισθανθεί πόνο κατά το λύγισμα του γόνατος ή του μηρού ή δυσκαμψία στις αρθρώσεις των δακτύλων. Οι περισσότεροι άνθρωποι άνω των 60 ετών, υποφέρουν από κάποιου βαθμού οστεοαρθριτιδας, αλλά δεν είναι σπάνια η εμφάνισή της και σε άτομα μικρότερης ηλικίας, περίπου είκοσι έως τριάντα ετών. Τα συμπτώματά της εμφανίζονται σταδιακά. Αρχικά συνοδεύονται από πόνο στην κίνηση συγκεκριμένων αρθρώσεων αλλά και μετά από παρατεταμένα διαστήματα ακινησίας. Γενικά πάντως, εκδηλώνεται στις αρθρώσειςπου σχετίζονται με την άρση κάποιου βάρους, δηλαδή τα γόνατα, τους μηρούς και τη σπονδυλική στήλη. Επίσης εμφανίζεται στα δάκτυλα, τον αντίχειρα, τον αυχένα και το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης οστεαρθρίτιδας στο γόνατο κατά τη διάρκεια της ζωής αγγίζει το 45% των ενηλίκων και εκτοξεύεται στο 57% σε ασθενείς με τραυματισμό της άρθρωσης του γονάτου.
• Περιαρθριτιδα: είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε προβλήματα στην άρθρωση του ώμου. Σχετίζεται με βλάβες κυρίως στους τένοντες και στους συνδέσμους και είναι ενδεικτικό ότι ασθενής με περιαρθριτιδα δεν μπορεί να σηκώσει το χέρι του σε γωνία 90 μοιρών. Οι πόνοι της περιαρθρίτιδας είναι ιδιαίτερα έντονοι. Στην οξεία περιαρθριτιδα μάλιστα, ο ασθενής μπορεί να φθάσει στην πλήρη αδυναμία της φυσιολογικής κινητικότητας του, εμφανίζοντας και σοβαρά προβλήματα ακόμη και ύπνου.
• Ρευματοειδής αρθριτιδα: είναι η δεύτερη συνηθέστερη μορφή αρθρίτιδας. Σ’ αυτή τη μορφή, το ανοσοποιητικό σύστημα αποσταθεροποιείται, οδηγώντας το σε φλεγμονές και πρήξιμο ξεκινώντας από την μεμβράνη των αρθρώσεων. Στη συνέχεια, τα συμπτώματα επεκτείνονται στους χόνδρους και στα οστά. Τις περισσότερες φορές επηρεάζει τις ίδιες αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του σώματος.
• Αντιδραστική αρθριτιδα: προκαλείται από ιούς, βακτηρίδια και μύκητες. Αναπτυσσόμενοι στον οργανισμό, και ιδιαίτερα στις αρθρώσεις, οδηγούν στην απώλεια λειτουργίας της άρθρωσης και στην εμφάνιση πυρετού.
o Νεανική αρθριτιδα: αφορά οποιονδήποτε τύπο αρθρίτιδας επηρεάζει όλες τις ηλικιακές ομάδες κάτω των 16 ετών. Η αιτία της παραμένει άγνωστη, ενώ η πιο συχνή μορφή της νόσου σχετίζεται με ισχυρούς πόνους, πρησμένα δάκτυλα ποδιών, αστραγάλους, αγκώνες και ώμους. Άλλα συμπτώματα της νεανικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι το ρίγος,ο πυρετός που εμφανίζονται ξαφνικά και υποχωρούν, καθώς και εξανθήματα στο σώμα.
o Ουρική αρθριτιδα: προκαλείται από την αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στην άρθρωση. Η συσσώρευση ουρικού οξέος προκαλεί το σχηματισμό κρυσταλλικών ενώσεων μέσα στις διάφορες αρθρώσεις. Αυτές είναι αιχμηρές σαν βελόνες προκαλώντας πόνο και αδυναμία κίνησης. Συνήθως αφορά τους καρπούς, τα γόνατα, ακόμα και στο κότσι του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Οι συγκεκριμένες χημικές ενώσεις προκαλούν φλεγμονή και έντονο πόνο. Οι αιτίες πρόκλησης της ουρικής αρθρίτιδας είναι η διατροφή, η κληρονομικότητα καθώς και κάποια φάρμακα.
o Ψωριασική αρθριτιδα: συναντάται σε όσους έχουν μια δερματική πάθηση που ονομάζεται ψωρίαση. Η πάθηση ξεκινάει από τα δάκτυλα των ποδιών και των χεριών και οδηγεί σε σκληρά, φολιδωτά, κόκκινα σημάδια στους αγκώνες, τα γόνατα,τον λαιμό και το κρανίο.
o Αγκυλοποιητικη σπονδυλαρθριτιδα: Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονώδη πάθηση της σπονδυλικής στήλης όπου οι σπόνδυλοι ενώνονται μεταξύ τους με αποτέλεσμα η σπονδυλική στήλη γίνεται άκαμπτη. Η κληρονομικότητα είναι ένας παράγοντας εμφάνισης, ωστόσο η κύρια αιτία της παραμένει άγνωστη

Αρθριτιδα:ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ

Η ηλικία είναι ο πρώτος και σημαντικότερος παράγοντας εμφάνισης κάποιας μορφής αρθρίτιδας στον άνθρωπο. Αυτό συμβαίνει γιατί μεγαλώνοντας, μειώνεται και η ικανότητα των χόνδρων να επουλώνονται από μόνοι τους. Σημαντικό ρόλο παίζει και η διατροφή και κυρίως η έλλειψη σε ασβέστιο και βιταμίνες C & D αλλά και η παχυσαρκία, αφού η αύξηση του σωματικού βάρους αυξάνει και την πίεση στις αρθρώσεις. Οι εργαζόμενοι σε χειρονακτικές εργασίες που σε πολλές περιπτώσεις σηκώνουν απρόσεκτα πολλά βάρη είναι ακόμη μια ομάδα υψηλού κινδύνου. Τέλος, ο παράγοντας της κληρονομικότητας δεν μπορεί να αγνοηθεί, αφού οι κληρονομικές παθήσεις των οστών και ασθένειες όπως δυσπλασίες και Σύνδρομα Charcot, Ehlers-Danlos είναι μεταβιβάσιμες. Η αρθριτιδα μπορεί να οφείλεται και άλλες αιτίες όπως η υπερβολική κινητικότητα, κάποια φλεγμονή ή λοίμωξη, ορμονικοί παράγοντες, τραυματισμοί ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί από μια βιοχημική ανισσοροπία με συγκέντρωση άχρηστων ουσιών στο συκώτι.
Ειδικά από οστεοαρθριτιδα πάσχει το 13% των Ελλήνων, περισσότερο οι γυναίκες, ως αποτέλεσμα της φυσιολογικής εξασθένησης του χόνδρου, με την πάροδο των ετών αλλά και γενετικών ανωμαλιών στις αρθρώσεις. Ομοίως η περιαρθριτιδα αφορά συνήθως άτομα ηλικίας 45-60 ετών και πολλές φορές μπορεί να μην υπάρχουν παθολογικά ευρήματα στις ακτινογραφίες των ασθενών.

Αρθριτιδα:ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ανάλογα με την συμπτωματολογία, με την επίσκεψη στο γιατρό θα γίνει ενδελεχής ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, και ακολούθως θα ακολουθήσει μια σειρά εξετάσεων όπως ακτινογραφίες, εξέταση αίματος και διαγνωστικές. Με την ενδελεχή διερεύνηση του ιστορικού, την βοήθεια των απεικονιστικών εξετάσεων αλλά και την επιτόπου ψηλάφηση και εκτίμηση του προβλήματος, η χειροπρακτική αγωγή είναι ο τομέας εκείνος που θα προσφέρει την πιο φυσική λύση στην αντιμετώπιση της κάθε περίπτωσης.
Η χειροπρακτική αποτελεί, άλλωστε, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της αντιμετώπισης περιπτώσεων αρθρίτιδας, όπως στην περιαρθριτιδα του ώμου η αποκατάσταση της οποίας είναι δύσκολη και επώδυνη και χρειάζεται χρόνο και αρκετές συνεδρίες.Η Οστεοπαθητική και Χειροπρακτική είναιδύοσυγγενείς θεραπευτικές προσεγγίσεις και κατατάσσονται στις ασφαλέστερες μεθόδους αντιμετώπισης μυοσκελετικών παθήσεων. Η χειροπρακτική εστιάζει περισσότερο στην οστική αποκατάσταση των αρθρικών δυσλειτουργιών, ενώ η οστεοπαθολογία (ή οστεοπαθητική) επεκτείνεται και σε άλλα πεδία του σώματος (κυκλοφορικό, σπλαχνικό, εγκεφαλονωτιαίο).

Η φυσική και αναίμακτη θεραπεία γίνεται μέσα από ένα φάσμα εξειδικευμένων θεραπευτικών τεχνικών που γίνονται κυρίως με τα χέρια, όπως:
• ανατάξεις (επαναφορά σπονδύλων στην φυσιολογική τους θέση και στην διαρθρική τους λειτουργία
• κινητοποιήσεις των αρθρώσεων
• μυϊκή επεξεργασία, εφαρμογή τεχνικών μυϊκής επενέργειας και
βελονισμός
• έλξεις, διαθερμίες, υπερήχους, διαδυναμικά.
Πρόκειται για τις πιο αξιόπιστες θεραπείες κατά της αρθρίτιδας. Όταν γίνονται από έμπειρα χέρια, βοηθούν στην ανακούφιση από πιασίματα και πόνο και στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Συνολικά, στοχεύουν στην επαναφορά της ισορροπίας του σώματος και στην αποκατάσταση της ακέραιης φύσης του μυοσκελετικού συστήματος.
Ο χειροπράκτωρ ιατρός μέσω ενός αριθμού συνεδριών θα βοηθήσει τον ασθενή να αναλάβει και ο ίδιος δράση μόλις τα αποτελέσματα είναι εμφανή. Έτσι, μπορούμε να προβούμε σε εξάσκηση του οργανισμού μας ανεξάρτητα και συμπληρωματικά με τον χειροπράκτορα με μια σειρά ασκήσεων όπως:
• Ασκήσεις που βοηθούν να διατηρήσετε την κινητικότητα των αρθρώσεων.
• Ασκήσεις που να διατηρούν και να βελτιώνουν τη δύναμη των μυών σας.
• Ασκήσεις που να σας διατηρούν σε φόρμα και καλή υγεία.
Ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου, πρέπει να εκτελούνται ξεχωριστά διαφορετικές ομάδες ασκήσεων.
Για να αντιμετωπιστεί σωστά η αρθριτιδα παράλληλα με τη θεραπεία, ο ασθενής θα πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του. Είναι καλό να εμπλουτίσει τη διατροφή του με Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που βοηθούν στην μείωση της φλεγμονής και που ως γνωστόν είναι ευεργετικά για την πρόληψη καρδιακών παθήσεων, καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου, μειώνοντας την αρτηριακή πίεση. Ωμέγα3 λιπαρά οξέα βρίσκουμε άφθονα στα λεγόμενα λιπαρά ψάρια όπως ο τόνος, ο σολομός, οι σαρδέλες και η πέστροφα. Επίσης η δίαιτα του ασθενή θα πρέπει να περιλαμβάνει πηγές βιταμίνης Ε και Κ από πράσινα λαχανικά όπως μπρόκολο σπαράγγια και σπανάκι.
Ασθένειες όπως η αρθριτιδα είναι αυτοάνοσες και υποχρεώνουν το σώμα μας να παλεύει με τον εαυτό του γι’ αυτό οι παραπάνω κατηγορίες τροφών (όπως και άλλες όπως η τομάτα και το μύρτιλλο) περιέχουν σημαντικά συστατικά για την καταπολέμηση των φλεγμονών.
Σε περίπτωση γενικεύσεως της νόσου ίσως θα ανανήψει ο οργανισμός γρηγορότερα με μία πλήρη αποχή από σίτιση ή ασιτία μερικών ημερών ούτως ώστε να εκβάλλει ο οργανισμός από τα κύτταρά του βαθειά εμπεδωμένες τοξικές ουσίες. Αυτό γίνεται σε Κτήματα Υγείας (HealthFarms) πάντα με την παρακολούθηση ειδικών θεραπόντων.
Είναι πολύ σημαντικό η αρθριτιδα να διαγνωστεί έγκαιρα αλλά και να αντιμετωπιστεί πρώιμα, διότι αποκτάμε την δυνατότητα να προλάβουμε τυχόν σοβαρότερες βλάβες στο μυοσκελετικό μας σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρουμε να κινούμαστε όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα, να διατηρήσουμε την ποιότητα ζωής μας και να συνεχίσουμε να δραστηριοποιούμαστε στην καθημερινότητα μας με περίσσια υγεία και μέγιστη ευεξία.

Tags: αρθριτιδα